Dit is niet de eerste keer dat we de Solo van Lentus Audio in de luisterruimte hebben staan. De vorige recensie dateert van augustus 2008. Het betrof destijds een prototype. We zijn zo onder de indruk van deze luidspreker dat we de trouwe Magnepans hebben verkocht en zijn grotere broer – de Duo – hebben aangeschaft. Dat artikel verschijnt nog. Waarom nog een stuk over deze breedbander, vraagt u zich wellicht af. Simpel: Lentus Audio heeft een paar interessante wijzigingen doorgevoerd!
Op het moment dat we de Solo testen, staat er nog een aantal andere testcomponenten in het hifimeubel. Onder meer een netfilter van Furtech: de Daytona 303E en een prachtig netsnoer: de Furutech Powerflux Power Cord. Uiteraard testen we de Solo in eerste instantie in de standaard setup. Echter, later zijn we ook benieuwd hoe goed de Solo met subtiele wijzigingen overweg kan. Leest u verder!
Nieuwe behuizing
Het eerste wat opvalt aan de nieuwe Solo is de behuizing. Deze is exact gelijk aan de Duo waardoor een mooie coherente line-up onstaat. Uiteraard zijn de kasten intern niet gelijk aan elkaar. Immers: de luidsprekers zijn ook niet gelijk: de Solo is een breedbandluidspreker, de Duo niet. Om nog voldoende laagdruk te genereren met de Jordan breedbandunit, beschikt de Solo over een Wheems-pijp. Daardoor weet het relatief kleine unitje tot 42 Hz te genereren. En dat zonder veel db’s te verliezen! De basreflexpoort is niet zichtbaar, maar wie goed zoekt, vindt deze in de voet van de Solo. We vinden het een mooie oplossing. Sowieso vinden we dat de nieuwe Solo heel ‘schoon’, strak en discreet oogt. De matzwarte uitvoering die Lentus Audio ons heeft geleverd ziet er simpelweg geweldig uit. Het is wellicht minder gewaagd en speels dan de rode versie die we als eerste hebben getest, maar chique is het zwart zeker.
Aan de unit hebben Theo Kraai en Koert Linde niets veranderd. Wel hebben zij het filter aangepast. Eigenlijk is een filter een groot woord bij de Solo. Er valt namelijk niet zoveel te filteren als er maar één unit in een luidspreker verwerkt is. Een beter woord is wellicht correctienetwerk. En die is wel nodig om de Jordan breedband-untit optimaal te laten presteren. Uiteraard hebben ze hun condensatorloze ontwerpfilosofie niet verloochend! Immers, de beste condensator is volgens Lentus Audio nog steeds géén condensator. Hoe duur, indrukwekkend en goed een condensator ook is: je hoort hem. Kortom: het netwerk is opgebouwd uit mooie spoeltjes en weerstanden. De spoelen zijn in hars gedompeld om trillen te absorberen. De weerstanden zijn uitsluitend van carbon. Bijzonder is dat Lentus Audio zilversoldeer gebruikt en dat alle interne bekabeling Silver Wire van Van Medevoort is.
Meer lucht
Wie de recensie van de ‘oude’ Solo heeft gelezen, weet dat deze bijzonder muzikaal is en een indrukwekkend stereobeeld weet neer te zetten. De grootste kracht is nog wel de
fasereinheid. Wie nog nooit perfecte fasereinheid heeft ervaren, moet toch eens naar de Solo luisteren. De rust, autoriteit en de ‘schoonheid’ is echt fantastisch. Vocalen zijn zo puur en schoon, daar kan geen twee- of driewegsysteem in deze prijsklasse tegenop. De enige opmerking die we destijds hebben gemaakt, is dat hij soms aan de warme kant speelde. Tevens is het niet aan te raden heel luid met de Solo te spelen; daar is de Jordan niet echt voor gemaakt.
Heel luid spelen kan nog steeds niet, maar het vleugje warmte is wel verdwenen: de aanpassing in het correctienetwerk heeft geresulteerd in een bijzonder ongekleurd middengebied. Vocalen schitteren enorm en staan rotsvast in tussen de luidsprekers. Na al bijna een jaar gespeeld te hebben met de Duo, valt wederom op hoe prachtig de Solo akoestisch werk en vocalen weergeeft. Het is zo ongelooflijk echt en soepel dat het soms beangstigend is; het resultaat van de fasereinheid van de luidspreker. De cd van Jason Mraz: We Sing. We Dance. We Steal Things, presenteert de Solo zo realistisch dat we bijna van de bank willen komen om de beste man een hand te geven. En dit weet de Solo wederom te presteren bij de albums van Elbow (echt een aanrader!).
Verrassend detailrijk
Waar de nieuwe Solo ook winst heeft geboekt, is het hooggebied. Hoewel de specificaties aangeven dat het -3db punt bij 18.000 Hz ligt (op 15 graden van de as), moeten we bekennen dat we daar maar weinig van gemerkt hebben. Natuurlijk mist de Solo definitie en wellicht sprankeling ten opzichte van de Duo, maar is de Solo daardoor een minder mooie luidspreker? Nee, absoluut niet. De eenling weet ondanks het gemis van een aparte tweeter een heerlijk soepel en open hooggebied te realiseren, met ruim voldoende detaillering.
Dat de Solo wel degelijk een venster naar de achterliggende apparatuur is, hebben we gemerkt bij het beluisteren en beoordelen van de producten van Furutech. Wie high-end lichtnetfilters en netbekabeling test, moet over een uiterst transparant systeem beschikken. Het gaat namelijk vaak om subtiele verschillen. De Van Medevoort MA350 en de Teac / vM DA333 met Tentlink hebben hun kracht al bewezen in de loop der jaren. Dat echter een breedbandluidspreker zo goed verschillen in filters en netbekabeling kan laten horen,
hadden we niet verwacht! De Solo’s laten haarfijn horen wat er verandert. De diepte en breedte in het stereobeeld, focussering en plaatsing van vocalen en instrumenten, minder of juist meer fundament, meer openheid in het middengebied en dynamiekveranderingen; de Jordan-unit toont het allemaal met groot gemak. En toch blijft de luidspreker vergevingsgezind. En daarom is dit wellicht de ideale luidspreker voor de muziekliefhebber met een zeer brede cd-collectie.
Conclusie
De eerste versie – een prototype – van de Solo was al een erg bijzondere luidspreker. De uiteindelijke versie van de Solo doet daar weer een schepje bovenop. Allereerst oogt hij fantastisch. Ten tweede is de Solo door de aanpassing in het correctiefilter weer een stapje neutraler. Gelukkig is Lentus Audio de souplesse en vergevingsgezindheid niet uit het oog verloren. Het resultaat is een heerlijk muzikale luidspreker die iedere muziekliefhebber wel moet bekoren.