Review Dali Rubicon 2C

Setup

We plaatsen de Dali Rubicon 2C in de grote studio op Atacama stands. De eerste positie is bij de custom install wand, ongeveer 1,5 meter voor de Dali Phantom inbouwspeakers. De Sound Hub met Bluesoundmodule staat ertussenin en we sluiten deze met een ethernetkabel aan op het Alpha streaming netwerk. Bij het spelen van muziek vinden we de bas wel erg zwaar aangezet, en we vermoeden dat dit komt doordat de woofers van de Phantoms als passieve drivers fijn aan het mee-resoneren zijn. De basreflexpoort is aan de achterzijde dus daar komt heel wat energie uit. We zetten daarna het Rubiconsetje op een lage bureaukast die tegen een zijwand staat. Deze zijwand is met zware backdrop-doeken akoestisch gedempt. Het geheel klinkt meteen strakker. Het laat weer zien dat schuiven en proberen loont!

Wham

Het is bijzonder wat een actief systeem kan doen met een speaker. Onze (Jaap en ondergetekende) eerste reactie was dat we de Rubicons nog niet eerder zo goed hebben gehoord. Het is ook logisch want niet alleen zijn alle onderdelen op elkaar afgestemd; ook is de signaalweg korter, directer en zonder verlies. Bij nagenoeg alle actieve systemen is dit het geval. Het resultaat is een weergave die dynamischer en sneller is dan bij een conventioneel systeem met losse componenten.

We spelen een breed arsenaal aan muziekstijlen: electronisch, jazz, rock, klassiek symfonisch en klassiek kamermuziek, vocaal werk.

Klank

Wat we horen is een mooi compromis tussen dynamiek, een vergevingsgezinde akoestische signatuur en gebruiksgemak. De ‘sound’ is zonder meer wat aan de warme kant gekleurd, we zijn benieuwd of de metingen dit gevoel bevestigen. Ook opvallend is de ruimtelijke afbeelding. De Dali Rubicon 2C spelen naar voren toe waardoor de speakers snel verdwijnen. In combinatie met de klankkleur ontstaat hierdoor een prettig en kamervullend muzieklandschap. We schrijven ‘prettig’ maar de Rubicon kan ook enorm beuken.

We draaien Make Us Stronger van Ghost Rider, een track die ook in de Dali-demoruimte werd gespeeld tijdens iEar. Electronische muziek met veel dynamische verschillen en een pompende drum ’n bass met een gortdroge en korte attack. Ook op hoog volume blijft de controle en de woofers houden zich strak en vlak. Een andere ‘boxenkiller’ is een de Kleine Fuga in G, een Bach-interpretatie van de Franse pianist Jacques Loussier en zijn trio. De track begint met drum en bas waarbij de drums zo dichtbij zijn opgenomen dat speakers nauwelijks in staat zijn dit op hoog volume weer te geven. Ook dit gaat prima, maar niet tot het hoogste volumeniveau. Dat geeft niks, want we zijn de pijngrens al voorbij als we vervorming beginnen te horen. We hebben andere, veel prijziger, systemen al veel eerder horen afhaken.