Inleiding
Inhoud
 Een baby-Raidho. Een setje monitors van 7000 euro… Ja… kwaliteit heeft zijn prijs. Dit paar is weliswaar niet het koopje van de eeuw, maar ‘boy’ wat haalt u er een mooie speaker mee in huis!Â
Laten we even heel kort uitleggen wat Raidho doet: op topniveau luidsprekers maken. Met de hand. Naar eigen ontwerp. En in eigen huis. Wilt u meer weten over de filosofie en de man achter Raidho: Michael Borresen, dan kan dat in de video.
Raidho Ribbon
Zoals we in het fabrieksbezoek eerder hebben aangehaald, is Raidho beroemd om zijn ribbon-tweeter. Deze ultralichte (0,02 gram), ultrasnelle tweeter is te vinden in alle Raidho-speakers. Van de D5 tot en met de X1 en C1. Het resultaat is dat de ‘signature’ van alle Raidho’s gelijk is: zeer transparant, groots, precies en eerlijk.
Het verschil tussen de modellen zit hem met name in de woofer en behuizing. En natuurlijk het bijpassende filter en afwerking. De kast van de D1 is toch wat mooier en strakker dan die van de X1, al is het ook niet afzien met een Raidho X1 in de woonkamer!
Bij de X1 vindt u één 4″ ceramic woofer in de kast. De C1.1 heeft ook een keramische woofer, maar deze is 115 mm in plaats van 110 mm. De crossover ligt daar op 3000 Hz in plaats van 3500 Hz en de behuizing en statief zijn anders.
Bij de D zijn de woofers behandeld in een particle accelerator om er een diamant-coating aan te geven (beide kanten). Een dure grap… en dat ziet u terug in de prijs. Het prijsverschil met de X1 is 11.000 euro. Alle waar naar zijn geld…
Techtalk
Genoeg over verschillen en prijzen. Feit is: de Raidho X1 is een volwaardige Raidho. En dat is 100% te danken aan de volwaardige Raidho-ribbon en zéér degelijke constructie. Opvallend is dat bij de X1 de voet één geheel vormt met de speaker en als flowpoort fungeert. Of zoals Raidho het noemt: een vented design… Dat is anders dan bij de C1.1 en D1. Daar zit de poort aan de achterzijde.
Het crossover is 2e orde en ligt zoals eerder gezegd op 3500 Hz. Dat is erg hoog en heeft als voordeel dat er niets in het stemgebied wordt gefilterd. Het complete vocale gebied komt door de keramische woofer. Dat geeft rust, definitie en verfijning.
De twee units hebben bij elkaar een bereik van 80 Hz – 50 kHz. Dat kunnen we lang of kort over praten: dat is beperkt. En dat is hoorbaar bij bepaalde genres. Daarover later meer.
Het rendement van de Raidho X1 is niet gespecificeerd, maar we kunnen u vertellen dat het laag is. We gokken rond de 85 dB. Echter: het impedantiegedrag is gunstig volgens Michael. Kortom: ook met wat minder vermogen blijft het geheel overeind. Maar vermogen is wel wenselijk als u wat gas wilt geven…
Setup
We hebben van A10 Audio / Room4Music een set Raidho X1 kunnen lenen. Samen met een nieuwe Octave V110 buizenversteker (2 x 110 watt in 4 Ohm, 4 x KT120 buizen) die bij Music2 vandaan komt. De combinatie – zo blijkt later – is erg geslaagd. Niet gek dat Room4Music het zo aflevert dus.
Uiteraard hebben we ook op onze eigen spullen getest. Onder meer een T92 en tweetal D60’s van Dion Audio wat ook opmerkelijk goed klinkt. Anders… ja, maar ook erg fraai!
De bron is een NAD M50 op zowel een M51-dac als een Weiss DAC2. De Weiss heeft inmiddels ook een ethernet-input, dus ook daar is mee gestreamd. Bekabeling komt van Audioquest.
De Raidho-Sound
Dat het punt van deze review… hoe klinkt een ‘baby Raidho’? Zoals eerder gemeld is dit zonder enige twijfel het merkje Raidho waard. Wat is die bandtweeter mooi zeg! En wat is die keramische woofer snel en detailrijk. Bij elkaar is het ronduit een magisch duo waarbij er geen crossover te horen is. Bijzonder indrukwekkend.
Om de sound samen te vatten: ritmisch, open, snel, groots, precies en zéér holografisch. En met name dat laatste zorgt voor een ongekende betrokkenheid bij de muziek. We ‘zien’ echt de band staan: pinpoint precies en voor het gevoel erg 3D. Heerlijk. Moet de set en bronmateriaal natuurlijk wel kloppen…
Wat tevens indruk maakt is dat we wel degelijk laagpunch waarnemen. En dat in de grote ruimte! Ja, u leest het goed: deze twee kleine monitors weten een ruimte van 150 m2 te vullen én een volle weergave te realiseren. Nee: het heeft niet de impact van een vloerstaander en zeker niet de punch van een subwoofer. Maar ze vullen de ruimte. En we hebben niet het idee dat het ze veel moeite kost.
Toch… als we Massive Attack of Fink opzetten horen we dat er een octaaf mist. Het doet toch wat kaal aan. Alles binnen bereik klinkt gewoon heerlijk, maar onder de 80 Hz mist er toch behoorlijk wat. Een subwoofer biedt hier uitkomst. Maar dan moet deze wel snel genoeg zijn, want anders gaat het alleen maar in de weg zitten… En wil een sub de keramische Raidho-woofer bijhouden, dan moet hij wel van goede huize komen!
Octave of Dion?
Zoals gezegd hebben we op twee sets getest: de Octave V110 en de Dion-set met een T92 buizen voorversterker en twee SD60 eindversterkers. Het is grappig om de verschillen te horen. De Octave is wat ‘vloeiender’ en gemoedelijker. Maar de Dion-set heeft meer grip op het laag. Het voelt wat strakker en iets meer gedefinieerd in het laaggebied dan de Octave. Vocalen zijn echter wat ‘echter‘ op de Octave. En het speelt wat grootser.
De Raidho X1 laat deze verschillen zo gemakkelijk horen. Fantastisch. Ideaal meetinstrument voor ons… We zijn nu nog meer benieuwd naar de D1!
Hallo,
Wordt de octave V110 nog apart besproken?
Groeten
Is een bandtweeter eigenlijk smoother, dan een softdome? Ik lees dat toch vaak. En wat wordt dan eigenlijk bedoeld met smoother?