Is alles goud wat blinkt?
Inhoud
We moeten als platform even kritisch ingrijpen. Als we de specificaties doornemen van de kabel en deze natrekken, komen wij op wat andere cijfertjes. Waar TUBULUS bijvoorbeeld van een 5mm2 ader oppervlakte spreekt, meten wij met een digitale schuifmaat een diameter van 2,2 millimeter en komen hiermee uit op een oppervlakte van 3,8 mm2. Contact met TUBULUS leert echter dat de 5mm2 inclusief de halfgeleidende laag is. Mooi!
Skin-deep…
Benieuwd naar hoe de filtering van het “skin-effect” door de laag halfgeleidend materiaal wordt gerealiseerd stellen we ook deze vraag aan TUBULUS. Het antwoord is eenvoudig: hoge stoorfrequenties uit het net die door de aders heen lopen, verplaatsen zich meer over de buitenkant, dan aan de binnenkant van de aders. Door deze buitenkant van een half geleidend materiaal te maken, zal de weerstand hiervan hoger zijn, met als gevolg dat de stoorsignalen door een hogere weerstand gedempt worden en dus verzwakt aankomen bij de apparaat stekker. As simple as that; je moet er alleen maar opkomen!
Hold me tight
De voordelen van massieve bekabeling, brengen helaas ook een nadeel met zich mee: Hoe blijft al dat massieve geweld op zijn plaats en hoeveel ruimte is er nodig voor de route naar de 230V aansluiting van uw versterker? Onze mening: stevig klemmende stekkers gebruiken en goed organiseren. Het eerste had wat ons betreft wel ietsjes beter gemogen. Het is niet zo dat de stekker snel uit de 230V aansluiting zal schieten echter enige waakzaamheid bij het sjorren aan de bekabeling, is hier wel op zijn plaats. Het tweede item, de voor wat stuggere kabels soms lastige route naar de 230V aansluiting van uw apparaat, geldt voor alle massieve bekabelingen. Hierop vormt de kabel van TUBULUS geen uitzondering.
To CE or not to CE
Iets anders wat ons bezig houdt, is het ontbreken van een in Europa verplichte CE markering op los verkoopbare apparaat snoeren (bron: Dekra en RVO). Een VDE logo treffen we wel aan op de stekker. Dit keurmerk is echter vrijwillig (bron: VDE Duitsland) net zoals dit het geval is bij een Kema keur (bron: Dekra). CE trajecten met de daarbij behorende procedures en documenten zijn soms lang, kostbaar en ingewikkeld, echter de Europese regelgeving is er niet voor niets. Maakt het ontbreken van een CE label de kabel meteen onveilig? Wij denken na een inspectie van niet, echter is dat oordeel voorbehouden aan officiële instanties aan de hand van door de EU opgestelde richtlijnen.
De verbreding van de soundstage, de strakke controle in het laag en sub laag, de micro detaillering, de transparantie: allen zijn aanwezig bij het toepassen van deze TUBULUS Argentus Power Cable V3. Op onze set een mooi resultaat! Het blijft echter belangrijk om dit soort producten – en kabels in het algemeen wel – op uw eigen set te beluisteren. TUBULUS kabels presteren doorgaans goed in onze tests. Met name de Argentus XLR en single ended interlink is een prettige kabel. Maar ook bij die kabel zijn verschillende resultaten te boeken. Kortom: luisteren is weten.
Beste Jaap en Paul,
Het stuk over het CE keurmerk daar zet ik mijn vraagtekens bij. Volgens mij is een CE keurmerk helemaal niet noodzakelijk op een power kabel. Er zijn volgens mij ook meer high end power kabels te vinden zonder CE keurmerk dan met. Bijv. op de NRG power kabels van AudioQuest staat ook geen CE keurmerk. En daar gaan er jaarlijks toch genoeg van over de toonbank.
Ik vind het dus erg merkwaardig dat “geen CE keurmerk” bij de minpunten staat van deze review.
Je kan dan ad polariteit vd afvlak-elco’s zien hoe de boel geschakeld is. Maar miereneuken is deze categorie volk niet vreemd dus je kan t ook gewoon laten voor wat t is. Ik heb een keer een respectabel audiofiel horen roepen dat t geen moer uitmaakt hoe je de stekkers dr in steekt.
Het zou betekenen denk ik dat er heel veel afspraken gemaakt zijn over de aansluitingen van de trafo’s gelijkrichters, elco’s etcetera, gelijk over alle apparaten. Wanneer ze ook maar een beetje op politici lijken kan je dat vergeten.
Beste daytrader,
Dat dacht ik een tijd geleden ook, totdat een bevriende studiotechnicus een Oehlbach fasetester van nog geen acht tientjes op mijn primare A30.1 aansloot en constateerde dat de stekker hiervan in tegenfase was gestoken in de wanddoos. De impact op de soundstage en vooral ook op het mid-hoog was fenomenaal!. Ik heb de stekker nogmaals omgedraaid ter controle met als gevolg dat alles weer futloos en smal klonk, zoals voorheen. Het mooie aan dit verhaal is dat een upgrade van dit formaat, zonder moeite kan worden uitgevoerd en ook nog eens gratis is!
das toch weer 80 piek, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet wist dat een dergelijk apparaatje op de markt was, goed om te weten, Als ik niet meer weet wat ik verder nog kan versleutelen ga ik dat zeker proberen. thnx.
Hallo,
Wat bedoelt u met de testen of de fase op de juiste plaats zit? Ben niet zo technisch aangelegd…
Dat heb ik een keer netjes uitgelegd gekregen: Je hebt schroevendraaiertjes waarmee je kan checken welk van de polen de fase is, het lampje in t ding gaat dan branden. De polen aan de apparaatkant van de kabels staan in een driehoek waarbij de middelste aarde is, de beide andere zijn de polen. Zorg dat je de fase telkens aan dezelfde pool hebt. Gewoon stekker van je apparaat in t stopkontakt en ff met je schroevendraaier checken of de fase bij elk apparaat de rechterpunt vh driehoekje is. Succes.
Mag ik dan vragen wat doorgaans bijv. de plus is op de ingang van een versterker, links of rechts, volgens mij wordt dit (naar mijn weten) nooit of nauwelijks aangegeven.
De afspraak is de linkerpunt vh driehoekje vd versterker ingang, Ik heb die info op gezag aangenomen en nooit gecheckt. Dan moet je de apparaten zelf openschroeven als je t zeker wil weten.
Beste daytrader,
Komend uit de tijd van dos 3, OS2 warp en windows 3.11 heb ik geleerd dat standaardisatie helaas niet overal wordt doorgevoerd. Daarom sluit ik het niet uit dat fabrikanten deze draadjes intern wel eens verwisselen. Op zich geen enkel probleem. Het betreft namelijk wisselstroom waarbij plus en min 50 maal per seconde wisselen. Waar het hier om gaat is als er diverse apparaten “verkeerd om” in een stekkerdoos worden gestoken, er heel kleine spanningsverschillen tussen de verschillende massa’s van de apparaten kunnen ontstaan. Deze kleine spanningsverschillen veroorzaken weer kleine stromen die uiteindelijk het audiosignaal negatief beïnvloeden. Als de massa’s van alle apparaten hetzelfde potentiaal hebben, wordt dit probleem opgelost en klinkt een apparaat vaak hoorbaar beter. Soms maakt het echter niet uit en dan is dat weer mooi meegenomen!
helder
Mij is het niet helemaal helder. Ik citeer:
“Waar het hier om gaat is als er diverse apparaten “verkeerd om” in een stekkerdoos worden gestoken, er heel kleine spanningsverschillen tussen de verschillende massa’s van de apparaten kunnen ontstaan.”
Er onstaan spannings verschillen omdat de kabel van anderen apparaten niet allemaal op dezelfde manier in het stopcontact zitten? Kan je (wetenschappelijk) aantonen dat dit klopt?
Ik kan begrijpen dat sommige apparaten je stroom net vervuilen (hier zijn ook richtlijnen voor bij het ontwerpen van een product waar men zich aan moet houden). Deze storing komt vaak door snelschakelende apparaten of apparaten met een veel inductie/capaciteit die spontaan in- of uitgeschakeld worden.
De fase van het apparaat mag dan wel vervormen, maar het wordt uiteindelijk toch gelijkgericht waardoor alles DC is en de fase niet meer relevant is.
Bovendien, wat voor spanningen worden er dan “gegenereerd”? En hoe zou dit uberhaupt effect hebben op audio? De meeste voedingen hebben wel een PSRR van 70-80 dB en dan hebben we ook nog de PSRR van de componenten waar de voeding voor is die we daar nog bij op kunnen tellen. Ik durf haast wel te wedden dat de mechanische en elektrische noise van een luidspreker driver al meer is dan die voedings kabel die “verkeerd om” in het stopcontact zit.
Gelijkvormigheid. Als universeel principe. In de pas lopen. Zoals de Duitsers zeggen: Dizzzzziplin!! “Vertrauen ist gut aber Kontrolle ist besser.” Ordnung muss sein. Gewoon. Als hoger levensethos. Je wil gewoon netjes werken en er geen rotzooitje van maken. In de chaos weet je niet meer waar de fout zit en dan kan je je hele installatie alsnog op straat zetten. Gewoon omdat t je irriteert. Een beetje audiofiel is er toe in staat. Soms moet je je gewoon een beetje inleven in de ziel van de audiofiel. Zo. Dat rijmt. 🙂
Je moet bij alles systematisch te werk gaan. Bij testen, bij schrijven, bij bugs zoeken… Bij het upgraden van een set. Als je dat niet doet, blijf je bezig.
Verder is veel van wat ik meemaak bij mn installatie “beyond logic”. Al is t maar hoe je een draadje soldeert. Ik lijd misschien aan hallucinaties maar ik hoor t. Technisch geen verklaring voor te vinden. En waarom verslaat mn 99,999 rca-kabeltje alle 75 ohm interlinkjes? Leg me dat maar es uit. Zo kan ik nog wel eeven doorgaan. Het is een magisch gebeuren en dat is ‘t.
En dit is ook gewoon deel van de hobby… Toch? 😉
zeker. het gaat om de magie. het is heel bijzonder om met je oren te kijken, het mooiste vind ik die opnames waar ik dezelfde wijdsheid ervaar als wanneer ik over de reling van de boot over de aegeische zee kijk naar een eiland aan de horizon 🙂