Opvallend nieuws: het Canadese Lenbrook – waar NAD en Bluesound onder vallen neemt het failliete MQA over.
Lenbrook is eigenaar geworden van het eerder zieltogende MQA. Opvallend nieuws, want het mag geen geheim heten dat er feitelijk nauwelijks tot geen MQA-content meer beschikbaar is. Zeker niet nu de ‘grote motor’ achter het verhaal Tidal druk doende is over te schakelen naar FLAC. Lenbrook ziet de aankoop echter als een manier om de hele industrie te voorzien van de codec. Tegelijkertijd geldt dat MQA nogal omstreden is geraakt de afgelopen jaren, feitelijk sinds de introductie ervan. Ten eerste bleek het niet lossless te zijn zoals beloofd werd door de bedenker ervan. Daarnaast was het een gesloten, licentiegebaseerd model. Ofwel: fabrikanten moeten ervoor betalen om het te ‘mogen’ gebruiken. Onder de streep is het simpelweg een databesparende codec. Maar dankzij overal beschikbaar breedbandig internet is dat een argument dat anno nu nauwelijks nog een rol van betekenis.
SCL-6
Veel interessanter voor Lenbrook zal de hoofdtelefoon-codec SCL-6 zijn. Maar ook daar kun je je serieus afvragen of de markt op wéér een nieuwe Bluetooth-codec zit te wachten. We gokken dat MQA een nichémarkt gaat bedienen, zoals het feitelijk altijd al deed. Probleem daarbij is, dat iedere audiofiel met een beetje verstand van zaken liever voor het open FLAC kiest, dat biedt immers een lossless bitgetrouwe opslag van de bron. MQA is dat niet, bovendien is er vaak in een studio extra aandacht besteed om een MQA-track lekkerder in het gehoor te laten liggen. Laatste vervelende bijkomstigheid van MQA: je moet MQA-capabele hardware gebruiken, puur en alleen in software decoderen gaat niet.
Of het echt verstandig is om in MQA-content te investeren wagen we te betwijfelen. Grote kans dat die in de toekomst niet meer afspeelbaar is als de codec alsnog met stille trom wordt afgevoerd. Ga voor FLAC als u uw geld uitgeeft aan downloads, dat is 100% toekomstbestendig en zoals gezegd echt verliesvrij. Wat wil een mens nog meer?
MQA gelukkig nooit wat mee gedaan, net zoals SA-CD.
Ach… Aan de andere kant: als je nooit iets probeert kom je ook niet vooruit. Maar wat er grondig mis is gegaan bij de introductie, is dat er over het format gelogen is. Het is simpelweg niet 100% lossless. En het is niet beter dan een originele master.