Een tweede leven voor de Magnepan

Wie bekend is met magnetostatische (of elektrostatische) luidsprekers kent ongetwijfeld het probleem dat de geluidskwaliteit na verloop van tijd daalt. Dat heeft niets met het slechte ontwerp of een inferieure productkwaliteit te maken, maar alles met het feit dat de koperdraden nu eenmaal niet eeuwig vast kunnen blijven zitten aan het mylar-folie. Ook kan het folie vies worden door stof en sigarettenrook. Of erger nog: de huisdieren kunnen een onverklaarbare liefde voor de Magnepan koesteren en deze uiten met behulp van hun nagels…

Gelukkig heb ik geen huisdieren die zich sterk aangetrokken voelen tot mijn Magnepans. Tenzij mijn goudvissen uit pure liefde bijna tien meter kunnen springen, maar dat lijkt me sterk. Ook denk ik niet dat hun nagels veel

schade kunnen toebrengen aan het mylarfolie. Wel hebben de vele verhuizingen van de afgelopen vier jaar hun sporen nagelaten. Met name de tijd die ik op Curacao heb gewoond, heeft zichtbaar veel schade aangericht. Door de zoute lucht en het vele stof hebben de koperdraden losgelaten en is het mylar folie licht aangetast.. Vooral de losse koperdraden zijn vervelend. Deze zorgen namelijk voor vervelende resonanties en een enorme afname in detailreporductie en dynamiek.

Hoop
Gelukkig betekent de schade niet het einde van mijn luidsprekers. Na een telefoontje met Twinstatic blijkt namleijk dat de losse draden gemakkelijk te lijmen zijn. Ik hoef alleen maar even langs te komen voor een diagnose. Naar aanleiding van het aantal losse draden en de lengte waarover ze los zijn, krijg ik een offerte (prijzen liggen ongeveer tussen de 100 en 200 euro).
Na een tochtje van een krap uur naar Velsen-Noord ontvangt Jos van Huizen mij in zijn winkel die vol staat met Magnepans, Finals, QUAD’s en andersoortige elektrostatische luidsprekers. Het is wel duidelijk dat Jos behoorlijk bekend is met dit soort weergavesystemen; dus ook de Magnepan 0.6se. Hij meldt me geruststellend dat het helemaal niet vreemd is dat er wat draden los zitten na zo’n lange tijd (De luidsprekers zijn naar mijn weten nooit eerder gereviseerd en zijn toch al dik tien jaar oud.).

In mijn enthousiasme denk ik dat het verstandig is ook meteen het vieze, crèmekleurige doek te vervangen. Mijn vriendin – het leek haar leuk mee te gaan om te kijken hoe zo’n operatie in zijn werking gaat- meldt me dat een zwart doek veel mooier is dan de crème variant die erop zit. “Maar dan moeten de sierstrips ook een ander kleurtje krijgen!”, voegt ze direct toe. Het zilvermetallic van de Finals lijkt haar wel wat. Ik hoefde niet lang na te denken: een fantastisch plan! Zo gezegd zo gedaan. Jos bestelt een nieuw zwart doek bij de Magnepan-importeur en belooft me zijn vaste meubelspuiter te vragen wat het spuiten van de sierstrips gaat kosten.

Poeh! Prijzig…
Ongeveer een week later krijg ik een telefoontje van Jos. De revisie kost ?150. Dat valt mee. Het doek kost ongeveer ?175 inclusief montage. Okee… prima, dat wist ik al ongeveer. Het spuitwerk kost wat meer dan verwacht: ?350. En de sierstrips zijn dan pas over drie weken klaar. Goed… tegenvaller. Dat kan vast sneller én goedkoper, want ?350 voor het plamuren en spuiten van vier latjes van 10 bij 120 cm is ronduit belachelijk!
Na wat rondbellen kom ik uit bij een meubelspuiter in Leiden: Van Duijn (www.meubelspuiterij.eu)… hij doet het voor ?100 (ex. BTW) en kan de eikenhouten strips een week later klaar hebben. Ik kan ze zelfs op zaterdag halen en brengen. Kijk… dat is nog eens service. En de kwaliteit? Prachtig! Ik kan niet meer zien dat het hout is.

Monteren maar

De technische revisie van de luidsprekers was al een tijdje klaar. Jos moest nog wachten op het luidsprekerdoek en de sierstrips. Na een telefoontje van mijn kant dat ik de sierstrips zaterdag in bezit heb, laat Jos me weten dat hij ook het doek klaar heeft liggen. Ik kan dus op zaterdag langskomen met de sierstrips om de luidsprekers weer in elkaar te zetten.

Samen met hem monteer ik op zaterdagochtend de twee Magnepans. Dat is nog een behoorlijk preciesieklusje, aangezien we het doek met behulp van twee plastic strips die aan de zijkanten gelijmd zijn weer in de sierstrips moeten vastzetten. En dat moet in één keer goed gaan, anders moet alles weer los. Gelukkig heeft Jos veel ervaring en gaat het allemaal heel soepel. Na een kleine 90 minuten staan de twee 0.6’en weer op hun poten… in volle glorie. Wat een transformatie!

Absolute revival

Natuurlijk vraag ik Jos of ik heel even kan luisteren naar mijn twee ‘nieuwe’ Magnepans. Dat is uiteraard geen enkel probleem. Hij ‘leent’ twee luidsprekerkabels van een set Finals 1000 en koppelt die aan de herboren Magnepans. Een jazz-cd (die ik overigens niet ken) belandt in een

Copland-speler. Al na de eerste noot hoor ik dat ze hun glans weer terug hebben. Wat een schone presentatie, wat een dynamiek en wat een frisheid! De band staat echt als een huis tussen de twee magnetostaten. Zo hoort het! Zo ken ik ze weer!

Ook thuis is het direct duidelijk dat mijn twee Maggies weer helemaal terug van weggeweest zijn. En dan heb ik het nog niet eens over het visuele aspect, want God, wat zijn ze mooi om te zien! Nadat ik op op de ‘play-knop’ heb

gedrukt, valt direct de detaillering, de glans, de beeldvorming, de kracht…de muzikaliteit op. Alles is weer in volle glorie terug! Ik heb zelfs het idee dat het laag prominenter en krachtiger is dan ooit tevoren, maar dat kan ook mijn enthousiasme zijn. U zult begrijpen dat ik iedereen een dusdanige revisie van harte aanbeveel: dit is de ultieme upgrade voor iedere magnetostaat of elektrostaatbezitter! En als u dan toch bezig bent… praat ook eens over een visuele ‘revisie’… want ook dat draagt erg bij aan het luistergenot!

Ik wil graag Twinstatic en Meubelspuiterij Van Duijn hartelijk bedanken voor hun inzet en vakmanschap.