R.E.M – Collapse into Now

Laten we even heel eerlijk zijn: na Automatic for the People is het goed misgegaan met R.E.M. Eigenlijk hebben we bij Alpha Audio na dat album geen enkel album meer gekocht van deze Amerikaanse band. Around the Sun was gewoonweg slecht en Accelerate was simpelweg niet bijzonder. Kan ‘Collapse into Now’ het allemaal weer goedmaken?

Het lijkt wel of Berlijn de inspiratiebron moet zijn van alle bands die even in een inspiratiedip zitten, of een andere richting in willen gaan. Blof zat er en nu R.E.M. Is de studio dan zo heilzaam? Nou, wellicht, want één ding is zeker: het album is beter dan de twee voorgaande studioschijfjes. Het opent met het vrij krachtige nummer Discoverer. Toch wel een pakkend nummer dat weer doet denken aan het oudere werk van het drietal. All The Best is echter weer een beetje een nietszeggend nummer. Jammer. Gelukkig maakt de band het goed met ‘überlin’ dat héél erg doet denken aan de stijl van ‘Automatic for the People’. Het is echt een heerlijk nummer dat we keer op keer kunnen blijven draaien zonder dat het verveelt. Helaas is het wel één van de hoogtepunten van de cd. De rest is wel okee, maar nooit écht goed, bijzonder of anders. Oh My Heart heeft ook een vleugje van het oudere werk. Wellicht dat ‘Every Day Is Yours To Win’ nog wat Eels-fans zal aanspreken. Er ligt namelijk een behoorlijk sausje over dat doet denken aan de collega’s uit California. Een nummer dat er een beetje onhandig uitspringt is ‘Mine smell like Honey’. Het nummer past gewoon niet tussen de rest. Te poppy, te snel, te makkelijk. De afsluiter ‘Blue’ laat gelukkig weer horen dat R.E.M wel degelijk muziek kan maken.
Al met al is Collapse into Now een ‘okee’ album. Het blinkt niet uit, maar is wel weer heel veel beter dan de twee voorgaande releases. Het pakt ons net niet genoeg om echt te boeien, al zullen we af en toe wel wat tracks draaien.