Klank
Inhoud
De Bryston BDP-3 is ten opzichte van zijn voorgangen enkel voorzien van een ander mainboard. De overige configuratie is vrijwel identiek. Hierom verwachten we dat de klank van de BDP-3 niet verschilt van de BDP-2. Volgens Bryston klinken de BDP-2 en BDP-3 dan ook precies hetzelfde.
Nu hebben wij op de redactie al duizenden luisteruren met de Bryston BDP-2 achter de rug. Bij al onze reviews hebben we de BDP-2 immers ofwel als referentie ingezet, ofwel als bron waarop we onze reviewtracks afspeelden. We kunnen dus wel stellen dat we de klankeigenschappen van de BDP-2 kunnen dromen.
Over de klankeigenschappen van de BDP-2 kunnen we heel kort zijn. Deze zijn van heel hoog niveau. Lees vooral ook even onze eerdere review van de BDP-2 terug. De BDP-3 klinkt grotendeels hetzelfde als de BDP-2. Grotendeels. Niet helemaal. We hebben het niet over dag en nacht verschillen tussen de twee generaties, maar er zijn zeker verschillen te beluisteren.
Klankbalans
Het verbaast ons niet dat de klankbalans, net als bij de BDP-2, extreem neutraal is. Nergens bemerken we pieken of dalen in het muzikale spectrum; over de gehele linie is het frequentieverloop gehoormatig lineair. Nergens maakt de Bryston de opname mooier, warmer of muzikaler dan dat deze is. Het is wat het is. En dat maakt sommige muziekproducties niet om aan te horen, sommige klinken juist prachtig.
De timbre van instrumenten is realistisch en de specifieke klanken en nagalm die bij een bepaald instrument horen geeft deze BDP-3 perfect weer. Snaredrums hebben een kurkdroge felle klap, hierbij kunnen we het rammelende snaartje en de galm uit de ketel soms ook horen. De elementen van elektrische gitaren laten een duidelijk eigen klank horen; de signatuur die onlosmakelijk aan het merk is verbonden.
Het laag is krachtig en loopt ver door tot in het sublaag. Hier gaat de BDP-3 net even een paar hertz dieper door dan zijn voorganger. En die paar hertz maken nogal een verschil in het opbouwen van een ‘ambiance’. De weergave van microdetail en details uit de achtergrond is uitzonderlijk hoog. Ook hier laat de BDP-3 betere scores zien dan zijn voorganger.
Kan het dan nog beter? Jazeker, maar dan betreden we al snel streamer/DAC combinaties ver boven de 20k in Euro’s.
Geluidsbeeld
Het geluidsbeeld dat de Bryston BDP-3 neerzet is levendig en wat meer up-front. De geluidsbreedte is kamerbreed en de dieptewerking is uitmuntend. De focus is prima en de instrumenten zijn duidelijk in het geluidsbeeld aan te wijzen. Ten opzichte van zijn voorganger heeft de BDP-3 meer rust en een betere definitie in de weergave. Ook de weergave van het sublaag wordt strakker en beter gecontroleerd weergegeven. We wisten niet dat dit op onze referentie set mogelijk was.
De transparantie is hoog. Alle instrumenten, zangers en andere elementen in de muziek zijn duidelijk afzonderlijk van elkaar te horen. De BDP-3 scoort hier zelfs een half puntje meer dan zijn voorganger. Details worden duidelijk uit de achtergrond gepulkt, maar blijven altijd waar deze thuishoren: ver weg in de achtergrond. Hiermee zet de BDP-3 de wand achter de speakers soms in gedachte een meter verder van ons af.
Op alle individuele beoordelingscriteria geen wereldschokkende verschillen, maar in totaal klinkt de BDP-3 net even beter dan haar voorganger.
Geluidskwaliteit USB en S/PDIF
Wanneer we vervolgens de verschillende digitale connecties op geluidskwaliteit vergelijken, dan kunnen we concluderen dat de klankbalans nagenoeg identiek is. Het geluidsbeeld varieert wel. De verschillen die we waarnemen hebben vooral te maken met een stukje definitie, plaatsing en focus. Ook weer geen wereldschokken verschillen, maar deze verschillen zijn wel waarneembaar.
Via de S/PDIF uitgang (coaxiaal) uit het door Bryston zelf ontwikkelde Integrated Audio Device (IAD) komt het slagwerk bijvoorbeeld net iets krachtiger naar de luisteraar toe, het heeft allemaal net even een beetje meer body en een vleugje meer warmte dan via de USB2.0-uitgang.
Vergelijken we vervolgens de USB3.0 en USB2.0 uitgangen op geluidskwaliteit dan schrikken we gewoon van de verschillen. Met name de plaatsing en focus is bij USB2.0 zoveel meer precies dan via de high-speed 3.0 variant. Hierbij hebben we zowel de USB3.0 poort van het mainboard als de van het mainboard gescheiden USB3.0 poorten beluisterd.
Ons advies is dan ook om voor de overdracht van digitale audiosignalen gebruik te maken van een van de USB2.0 poorten van de BDP-3 en de USB3.0 poorten uitsluitend te gebruiken voor het aansluiten van een high-speed USB3.0 opslagmedium. Heeft u geen DSD-bestanden waarvoor u de USB-poort nodig heeft, kies dan altijd voor de S/PDIF uitgang via het Bryston audioboard. Deze klinkt in onze configuratie het best.
Geluidskwaliteit NAS, SSD en Roon
Tijdens onze luistersessies is het ons opgevallen dat de geluidskwaliteit van Roon en via de interne SSD van hoger niveau is dan wanneer we streamen vanaf onze Synology NAS. Het is slechts marginaal, maar wel hoorbaar. We ervaren vooral meer rust en een klein beetje meer aan gewicht in de weergave.
Dit heeft niets te maken met het netwerk zelf, gezien de NAS en de Roon server dezelfde digitale route afleggen. Wellicht zijn de algoritmes van Roon beter of slimmer dan die van de streaming-apps op onze Synology NAS.
Mooie en uitgebreide review van een interessante streamer!
Heb op basis van een analyse en wat buikgevoel voor de gelijk geprijsde Auralic Aries G2 gekozen. Had namelijk de indruk dat de USB uitgang (die het liefste wilde gebruiken) bij Bryston niet helemaal op het eerste plan stond en zie die indruk nu min of meer bevestigd.
Ben desondanks erg benieuwd naar een vergelijking van beide apparaten dus mochten jullie nog eens in de gelegenheid zijn dan graag!
USB niet op het eerste plan? Dat lijkt me niet. Zeker niet gezien de inspanning van de fabrikant om een gescheiden USB-board toe te voegen om DAC’s met een Streamlength protocol te kunnen gebruiken. Via USB klinkt de BDP echt waanzinnig goed. De S/PDIF via het Bryston IAD-board alleen net even een nageldikte beter.
Precies dat door Bryston hoog geloofde IAD board (jitter reductie) geld niet voor de USB uit.
Ook wat je schrijft over USB3 versus 2 en de suggestie om een jitterbug toe te passen snap ik niet helemaal.
Laat onverlet dat het apparaat hemels zal klinken hoor! “Moest” alleen recent een keuze tussen de G2 en de BDP3 maken en gaf wat van mijn keuze criteria (en buikgevoel) weer.
Ja, BDP’s zijn hele fijne streaming bridges. Manic Moose kan enorm veel als webinterface en ik ken ook geen uitgebreidere webinterfaces. Maar Manic Moose is niet echt intuïtief. Je moet er echt even aan wennen en daarna werkt het ook als een tierelier.
DoP is ‘echt’ DSD, alleen verpakt in een PCM-stream. Ook ik was altijd in de veronderstelling dat de BDP-serie ‘native’ DSD uitstuurde. Maar blijkbaar dus niet. Bryston geeft ook aan begin 2018 met een firmware update te komen waarna de BDP-3 (BDP1 en 2 weet ik niet) native DSD uitstuurt tot DSD512.
“Vooralsnog DSD over PCM (DoP).” Volgens mij klopt dit niet en wordt gewoon “echt” DSD afgespeeld (maar wellicht vergis ik me),
Ik was de eerste die deze speler in Nederland had en ik moet zeggen nu deze dus al een tijd te hebben me totaal niet verveeld en zeker in verhouding tot andere spelers de beste blijft. Alhoewel mijn net aangeschafte A&K SP1000 ook erg goed klinkt.
En!! Manic Moose is een van de betere interfaces die ik maar kan bedenken, veel beter dan menig andere interface.