Is MQA het DSD van 2017?

Inleiding

We kunnen er lang of kort over discussiëren, maar DSD is een niche-format. Een format wat weliswaar bijzonder goed kan klinken, maar nooit het grote publiek heeft bereikt. Een format voor… hifi-nerds. Zoals u en wij. En dat hoeft helemaal niet erg te zijn. Wij vragen ons af of MQA ook zo’n bestaan tegemoet gaat. Immers: vraag op straat een willekeurig persoon of ze weten wat MQA is en u krijgt vermoedelijk een zéér wazig blik. Of wellicht een antwoord als: “Ow… is dat niet een soort belastingtoeslag?” 

In dit artikel gaat het er niet om of MQA nu beter klinkt of niet. Dat is nu even compleet irrelevant. Het gaat erom of MQA een bestaan als DSD tegemoet gaat. En naar onze mening is die kans zeer groot. En dat heeft met een aantal zaken te maken.

Mensen begrijpen het niet

Om een product tot een succes te maken, moeten mensen je product begrijpen. Als je potentiële klant het product niet snapt, is het einde verhaal. Als we zo rondvragen of mensen het format snappen, krijgen we veelal antwoorden als: “Ja, een beetje… maar hoe zit dat nu met die unfolds?” Of gewoonweg: “Nee, ik snap er niets van.” Reden genoeg voor ons om erover te schijven.

We hebben zelden iemand gesproken die alles van A tot Z begrijpt. Behalve Bob Stuart zelf natuurlijk. Of de CTO. Maar onder de normale stervelingen, zoals u en ik, zijn er maar bar weinig mensen die MQA echt begrijpen en precies weten wat ze ervoor nodig hebben. Om maar te zwijgen over de blauwe en groene lampjes die gaan branden bij MQA-content.

De content is er nog steeds niet (echt)

Over content gesproken… Er is nog niet zo veel voor handen. Maar voordat we te zuur gaan worden: Tidal doet zijn best. En we zien wel nieuwe albums verschijnen in het format. Hoeveel albums er anno nu – eind 2017 – zijn, weten we niet precies. Hier staat een redelijk recente lijst. Het zullen er nu niet veel meer zijn. We gokken zo’n 2500. Echter: het is een fractie van het totale aanbod. En dat is precies het probleem. Het is eigenlijk volslagen idioot om een nieuwe dac of streamer aan te schaffen als je kijkt naar het huidige aanbod. Zeker als u kijkt naar het aanbod High Res.

En dat was ook precies het probleem met DSD. Het aanbod DSD of SACD’s is zelfs nu nog minimaal. In ieder geval voor de liefhebber van pop, rock, electronic, hous, etc. Bent u liefhebber van klassiek of jazz dan liggen de kaarten wat anders. Partijen als Native DSD of 2L hebben het echt prima voor elkaar. Prachtige content die van A tot Z in DSD zijn opgenomen. Maar wederom: klijkt u naar het complete plaatje dan gaat het om procenten van het totaal.

We hopen oprecht dat het met MQA anders gaat, want daar zou iedereen beter van worden. Immers: waarom zouden we de huidige catalogus niet in betere kwaliteit willen? Op elk apparaat. Prachtig toch?