Een piano is een piano, na een druk op een toets klinkt er een toon. Blijkt niet helemaal – of zelfs helemaal niet – het geval te zijn, getuige dit bijzondere filmpje.
We kennen de piano natuurlijk allemaal als een instrument dat klinkt als een – nu ja – piano. En dat al sinds de uitvinding rond 1700. Naar nu blijkt zijn er al die eeuwen nog lang niet alle geluiden aan ontlokt. Het geheim van de smid zit hem in de meetrillende omliggende snaren in het instrument. Telkens als u een toets aanslaat, gaan de omliggende snaren ook meetrillen. ‘Sympathetic resonance’, zoals dat zo mooi heet in het Engels. Wat zou er nu gebeuren als je de aangeslagen snaar direct na de aanslag dempt? Inderdaad, dan blijft alleen de meevibrerende rest over. Om dat voor elkaar te krijgen gebruikt de maker van het filmpje alhier een vierde pedaal dat precies dat doet.
Synthesizer-achtig
Het resultaat van deze vierde pedaal is ronduit magisch. De piano klinkt ineens helemaal niet meer als zodanig, maar meer als een soort van synthesizer. Of orgelachtig. Bekende stukken die op de gemodificeerde piano gespeeld worden klinken ineens totaal anders, maar toch ook wel weer een beetje bekend. Beethoven had eens moeten weten! Het betreffende filmpje stamt uit alweer 2014 en eigenlijk is het jammer dat de techniek inmiddels niet wat breder is opgepikt. Want voor dit vierde pedaal zijn natuurlijk compleet nieuwe muziekstukken te ontwerpen.
Beste Ronald,
Het bijzondere filmpje is niet te vinden. Maar de sample kwaliteit en de aanslaggevoeligheid is nu echt geweldig. Vroeger moest je kijken welke klank je speelt op de synthesizer. Nu kun je met bijvoorbeeld de Nord Stage kiezen op welke concert vleugel je speelt. De klankkwaliteit wordt nu bepaald door de versterker en luidsprekers.