Na ruim zes jaar komt de Canadese nachtegaal weer met een nieuw album. Het thema: een gebroken huwelijk. Wie bekend is met de bandsamenstelling, weet dat McLachlan elf jaar getrouwd is geweest met de drummer, waarmee ze ook twee kinderen (dochters) heeft. Reden genoeg voor behoorlijk wat tranentrekkende, rauwe nummers, zul je denken. Toch is de sound behoorlijk soft…
We hadden graag wat frustratie, woede en pijniging in de stem van de Canadese gehoord, al moeten we wel zeggen dat we dat zelden tot nooit op andere albums zijn tegen gekomen. Echter, wie na elf jaar een huwelijk opbreekt waaruit twee dochters zijn gekomen, moet toch diep verdriet kennen. En dat mag best op een zilveren schijfje geperst worden.
Sarah McLachlan heeft het verdriet wel in teksten verwerkt, maar haar stem blijft altijd zoet en getemd. Ze blijft altijd de softe zangeres uit Halifax. Is het jammer? Ja, wel een beetje, maar het is wellicht ook verstandig dat ze niet met haar stijl heeft gebroken.
De nieuwe cd – Laws of Illusion – kent 13 nummers (ironisch bedoeld?) die overduidelijk over het gebroken huwelijk gaan. Titels als: Illusions of Bliss, Loving you is Easy, Forgiveness, Don’t give up on Us, et cetera, spreken voor zich. Elk van de nummers zijn onmiskenbaar Sarah McLachlan. Wie dit album niet kent, zal zonder twijfel de stijl herkennen.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de cd niet toegevoegd moet worden aan de collectie, want er zitten zeker een paar parels tussen. Zo noemen we het heerlijke nummer Changes, U want me 2 en bijvoorbeeld Out of Tune. Sarah weet nog steeds prachtige dingen te doen met haar stem en de grootste band (het is verbazingwekkend hoeveel bandleden de Canadese ondersteunen!) zet een heerlijke volle sound neer. Toch blijft Fumbling towards Ecstasy één van haar hoogtepunten.