‘Groundbreaking’, moet het nieuwe album van DJ Shadow zijn. Ik ken de beste man uit California vooral van Endtroducing en zijn project in UNKLE. Endtroducing is geweldig… ‘simple as that’ en UNKLE heeft ook zeker zijn klassiekers voortgebracht. Hoe ‘groundbreaking’ kan het nieuwe album van Shadow zijn?
The Less You Know The Better (TLYKTB) heeft negentien tracks. En het zijn geen tracks van twee minuten, want het totale album duurt maarliefst 1 uur en 15 minuten. Eindelijk een artiest die begrijpt dat een album minstens een uur moet duren. Maar goed… als je meer dan een uur rotzooi moet luisteren is dat ook geen lolletje.
Ik moet toegeven: het album is ontzettend afwisselend. Invloeden van (hard) rock, jazz, ballade, house, akoestische muziek… Josh Davis heeft er echt alles in verwerkt. Hij heeft ‘fushion’ niet geschroomd bij zijn laatste creatie.
Dat heeft voor- en nadelen natuurlijk. Je moet als muziekliefhebber wel open staan voor andere genres. Nu ben ik niet zo moeilijk met genres, dus ik kan het wel waarderen, maar Shadow is gewoon niet goed in alles… Border Crossing (hard rock) is grappig, maar niet briljant. Stay The Course (hip hop) is okee, maar ook niet super. I’ve Been Trying (ballade-achtig) is wel sfeervol, net als Sad And Lonely.
Warning Call wekt de luisteraar weer met wat upbeat ritmes. Het rifje werkt hier wel leuk en ondersteunend. Echter, de Brit Pop vocalen zijn matig in mijn opinie. Bij Tendium krijgt Shadow de smaak te pakken. Heerlijk duistere sferen, spanning, ruimtelijke effecten… heerlijk.
En zo blijft DJ Shadow een tijdje in de tweede helft van het album doorgaan. Veel lekkere, duistere nummers. Zoals we ook van UNKLE kennen en natuurlijk zijn eerste album: Endtroducing. Hier is Shadow goed in…
Hoogtepunten op het album zijn ‘Redeemed’, wat me erg deed denken aan Psyence Fiction van UNKLE (wat een fantastisch album blijft dat!). Give me Back The Nights, wat weer doet denken aan ‘Edited Music for a Film’. en toegegeven: I gotta Rokk… wat toch wel wat heeft: het rockt gewoon.
Het album heeft een gemixt gevoel achter gelaten. Er zitten steengoede nummers tussen, maar ook teleurstellingen. Meestal de wat ‘geforceerde’ fusies van rock, Brit Pop of wat dan ook. Ballade gaat Shadow wel goed af, zolang het duistere elektronische fundament blijft overheersen.