Een band die al 33 jaar in de business zit en nog steeds niet oud klinkt? Dat lijkt bijna onmogelijk, nietwaar? Toch lukt het Depeche Mode. De welbekende Britse synthpopband die doorgebroken is met ‘Personal Jesus’ en Enjoy the Silence. Nu de beurt aan Delta Machine.Â
Echt nummer-1 hits heeft Depeche Mode nooit gehad in Nederland. Dat is ook niet heel gek, gezien het feit dat Depeche Mode alles behalve mainstream muziek maakt. En dat is gelukkig niet anders met het nieuwe album: Delta Machine. Een album dat een onmiskenbare Depeche Mode-sound heeft, maar toch vernieuwend, fris en bij de tijds klinkt.
Nu is 13 een ongeluksnummer. En Delta Machine is het 13e album van Depeche Mode. Gelukkig geloven wij – en zij? Â – niet in bijgeloof. En terecht: Delta Machine rockt, syntht en klinkt weer lekker ouderwets duister.
Mede doordat ze teruggrijpen naar wat ouder werk – met name te horen in Angel – krijgen de fans van het eerste uur een herkenbaar geluid voorgeschoteld. Zelf heeft de band ook aangegeven het geluid van Violator en Songs of Faith and Devotion na te streven. Gemakkelijk hits scoren? Nee… dat vinden wij niet. Want de nummers zijn zonder twijfel vernieuwend. Op Delta Machine staan geen gemakkelijke ‘covers’ of gejatte rifjes.
Opvallend is dat de band niet moe of uitgeblust overkomt. Eerder volwassen en zeker van zichzelf. Het nieuwe album staat boordevol energieke, paranoide en beangstigende rifjes en effecten. Zoals het Depeche Mode betaamt dus. Echter nu kopt het iets beter dan in de vroege dagen: er is meer rust en structuur in gekomen.
We vinden Delta Machine een prachtig werk van de Britse Synthpop-band. Na 33 jaar zo’n kloppend en volwassen album neerzetten wat ook nog energiek, vernieuwend en fris overkomt, is een prestatie!
Goede recentie, ik ben het helemaal met je eens.
Ik ben al vanaf het prille begin een die hard fan van Depeche Mode, en vind dat dit een van hun beste albums is. Depeche Mode is een van die bands die blijven groeien, blijven vernieuwen. Zelfs als ze “teruggrijpen” naar een wat ouder geluid.
David Bowie had hier nog wat van kunnen leren… Naar mijn mening is zijn nieuwe album een samenraapseltje van “leftovers”.
Ik vind de nieuwe van Bowie echt VERSCHRIKKELIJK. Heb één keer geluisterd, maar kon er niet doorheen komen. Vandaar dat ik maar niet review :-).
Helemaal met je eens. Ik heb hem intussen sinds de release 3 keer geluisterd (1 keer vrijwillig, 2 keer verplicht mee moeten luisteren) en ik denk dat het daarbij blijft.
Ik snap best dat het “nieuw” werk van een oud icoon is, maar nieuw is lang niet altijd goed. Dit is zeker zo’n geval.