Nee, niet Lenny Kravitz, maar Lamb… De Britse Trip Hop band. Een band die in Nederland niet heel veel bekendheid en aandacht geniet. Echter: niet geheel terecht, want ze kunnen wel degelijk sfeervolle muziek maken. Zo bewijst ook hun nieuwe cd: 5.
Ik weet nog goed dat ik in aanraking kwam met Lamb. Het was een remix op een cd van het houselabel Renaissance (Worldwide – London). Een heerlijke remix van Górecki. Ik was zwaar onder de indruk van de prachtige vocalen en moest het origineel achterhalen. Dat kost natuurlijk niet heel veel moeite met een medium als internet.
Sindsdien ben ik aardig op de hoogte van de Britse Trip Hop band. Helaas is het jarenlang stil geweest rondom het duo dat sinds 2003 geen enkel album meer heeft uitgebracht. Het bleek dat ze solo zijn gegaan. Projecten die me – wellicht onterecht – niet echt hebben geboeid.
Maar goed: nu is het tijd voor het nieuwe album: 5. Waarbij 5 natuurlijk staat voor het vijfde studioalbum. Een album dat heel veel als vanouds voelt. Een positief punt voor de échte fans. Wellicht een minder positief punt voor wie iets nieuws verwacht van de band.
Het album wisselt. Er zitten wederom zeer diepe partijen in – met name in ‘Butterfly Effect’ – en de vocalen van Lou (Louise Ann Rhodes) zijn wederom apart. Pakkend, zweverig, emotioneel (met name in ‘Wise Enough’; absolute uitschieter op de plaat) en licht rokerig. De aanvullende orgeltjes en galmende drums vullen de achtergrond heerlijk aan.
De plaat doet soms een beetje denken aan Massive Attack’s 100th window, of zelfs Portishead. Al vind ik die bands wel constanter in kwaliteit en originaliteit. Lamb wil nog weleens een nummer er tussen gooien dat écht niet boeit, of volledig uit de toon valt op de cd. Daar zul je Massive Attack of Portishead niet snel op betrappen.
Maar wat is nu de conclusie? Ik vind 5 een prima album dat volledig in lijn is met de overige albums van het Britse Lamb. Echt vernieuwend is het niet. Degelijk is het wel. Kortom: voldoende tot aan te bevelen, maar geen echte must have.